Dear John (2010)

director: Lasse Hallström

writers: Nicholas Sparks, Jamie Linden

starring: Channing Tatum, Amanda Seyfried

genre: Drama, Romance







Ιστορία:

Ο John Tyree, στρατιώτης των ειδικών δυνάμεων, και η Savannah Curtis, φοιτήτρια, γνωρίζονται τυχαία κατά τη διάρκεια των διακοπών τους στη νότια Καρολίνα. Μέσα σε λίγες μέρες ερωτεύονται, όταν όμως έρχεται η ώρα ο John να φύγει για το μέτωπο και η Savannah για το πανεπιστήμιο η σχέση τους θα δοκιμαστεί, καθώς το μόνο μέσο επικοινωνίας πλέον είναι η αλληλογραφία..



Κριτική:

Ακόμα μια αισθηματική ταινία βασισμένη σε βιβλίο του Nicholas Sparks(The Notebook, Message in a bottle, A walk to remember), ο οποίος μάλλον έχει πιάσει το νόημα καθώς τα βιβλία του μεταφέρονται πλέον στον κινηματογράφο ακόμα και λίγους μήνες μετά την έκδοσή τους, άλλες φορές με αξιώσεις και άλλες χωρίς ιδιαίτερο λόγο ύπαρξης..

Το Dear John εν προκειμένω δομείται πάνω σε μια σίγουρη συνταγή, τον έρωτα των διακοπών και τις δυσκολίες που προκύπτουν όταν αυτές τελειώσουν και έρθουν η απόσταση και οι υποχρεώσεις. Δυστυχώς όμως ο Sparks δεν δίνει βάθος στην ιστορία, οι περισσότεροι διάλογοι είναι τετριμμένοι, κάποιες παράπλευρες ιστορίες αναπτύσσονται σπασμωδικά και γενικά το σενάριο δίνει την εντύπωση ότι δεν έχει δουλευτεί όσο θα έπρεπε ώστε να ξεχωρίσει, μάλλον ότι γράφτηκε μόνο και μόνο για να γραφτεί. Μπορώ να πω ότι υπάρχουν και 2-3 καλές στιγμές, δεν αρκούν όμως και αυτό που σου μένει στο τέλος είναι μια αίσθηση προχειρότητας.

Η σκηνοθεσία εκ των πραγμάτων δεν έχει πολλά περιθώρια σε αυτού του είδους τις ταινίες. Έτσι και εδώ έχει διεκπεραιωτικό ρόλο, εκμεταλλεύεται μερικά ωραία τοπία ως φόντο για το πρωταγωνιστικό ζευγάρι, ενώ δεν καταφέρνει να αποδώσει ιδιαίτερα καλά το κλίμα στην εμπόλεμη ζώνη ώστε να δημιουργήσει κάποια αγωνία. Η μουσική αποτελείται κυρίως από συμπαθητικές άλλα κοινότυπες μπαλάντες, κάποιες από τις οποίες ερμηνεύει η πρωταγωνίστρια Amanda Sayfried.

Ερμηνευτικά, όσον αφορά τους δύο βασικούς ρόλους η μεν Sayfried είναι συμπαθητική ενώ ο Tatum δυσκολεύεται να αποδώσει οποιαδήποτε έκφραση και έχω την εντύπωση ότι δεν φταίει ο σκληρός χαρακτήρας που υποδύεται.. Το κύριο αρνητικό όμως είναι η ανύπαρκτη μεταξύ τους χημεία, η οποία εξανεμίζει και τις τελευταίες ελπίδες να ξεφύγει η ταινία από τη μετριότητα. Από τους δεύτερους ρόλους ξεχωρίζει ο Richard Jenkins ως ιδιόρρυθμος πατέρας του John.

Τελικό συμπέρασμα: Ακόμα κι αν είστε φαν του είδους, υπάρχουν πολλές ταινίες καλύτερες από το Dear John για να επιλέξετε. Δεν είναι από τις καλύτερες δημιουργίες του συγγραφέα, και δεδομένου αυτού, καθώς και του μέτριου καστ δεν θα μπορούσα να την προτείνω. Περνάει μεν η ώρα, δεν αρκεί όμως αυτός ο λόγος για να δείτε ένα αισθηματικό δράμα ειδικά από τη στιγμή που, όπως προείπα, υπάρχουν τόσες εναλλακτικές στο είδος..

Personal Rating:

Review by Harvester