12 Angry Men (1957)

director: Sidney Lumet

writer: Reginald Rose

starring: Henry Fonda, Lee J. Cobb, E.G. Marshall, Jack Klugman

genre: Drama

Για να πω την αλήθεια, ήταν η πρώτη ταινία με τον Henry Fonda που βλέπω. Την ίδια την ταινία και τον ηθοποιό τον πρωτογνώρισα μέσα από ένα επεισόδιο της 7^ης season του Family Guy, στο οποίο, σ’ ένα από τα πολλά cutaways, διακωμωδούσε την ίδια την ταινία, τον Fonda και την μελωδία από την τρομπέτα που ακουγόταν σε καίρια σημεία της..! Μέσα στην «φιλμική ανομβρία» του καλοκαιριού και εν αναμονή «δυνατών» ταινιών, πήρα στα σοβαρά την πρόταση που μου έκαναν και είδα το “12 Angry Men”. Και έπεσα πάνω σε ένα old-time classic αριστούργημα. Σε διαφορετικές συνθήκες, θα τελείωνα σε αυτό το σημείο την κριτική απλά και μόνο γιατί μιλάμε για μία ταινία-σταθμό στην ιστορία της 7^ης τέχνης, και θα σας προέτρεπα να την δείτε άμεσα. Αλλά, ελλείψει τέτοιου είδους ποιητικής αδείας, ας τηρήσουμε το μοτίβο. Τα πράγματα έχουν ως εξής:

Ένα 18χρονο αγόρι δικάζεται για την εκ προμελέτης δολοφονία του πατέρα του. Η ζωή του κρέμεται από ένα λεπτό σχοινί, μιας και η απόδειξη ενοχής θα τον οδηγούσε στην ηλεκτρική καρέκλα. 12 ένορκοι έχουν επιλεχθεί για την διεκπεραίωση της δύσκολης αυτής διαδικασίας. Βάσει του Συντάγματος, η απόφαση ενοχής ή αθωότητας θα πρέπει να είναι ομόφωνη. Σε μια πρώτη ψηφοφορία, το αποτέλεσμα ήταν 11 κατά και 1 υπέρ. Και η συζήτηση ξεκινά…

Λαμβάνοντας υπ’ όψιν το γεγονός ότι η ταινία είναι γυρισμένη το 1957, παρατηρούμε μια πολύ προχωρημένη αντίληψη από τον Lumet. Στοιχείο που ξεχωρίζει και μας κάνει να έχουμε αυτή την άποψη είναι ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζονται, χωρίς καθόλου «λόγια», οι προσωπικότητες καθενός από τους ενόρκους μέσα στο όλο περιβάλλον. Το «ασπρόμαυρο» της ταινίας δίνει άλλη αίσθηση στην όλη υπόθεση. Τονίζεται η αντίθεση αγωνίας και ηρεμίας, πλάνης και διαύγειας, θλίψης και χαράς. Είναι, ειλικρινά, εκπληκτική η πληρότητα της λιτότητας που παρουσιάζεται στο γυαλί.

Για το σενάριο μπορούμε να πούμε το εξής: όποιος «την βρίσκει» με ιστορίες/ αινίγματα στις οποίες δίνονται, αρχικά, κάποια λίγα στοιχεία και ο «λύτης» προσπαθεί να συμπληρώσει τα κενά, φτάνοντας τελικά σε ένα σενάριο χωρίς κενά, θα το λατρέψει..! Πολλά παιχνίδια μυαλού, λεπτομέρειες που δύσκολα θα γίνονταν αντιληπτές, σκοτεινά σημεία, σκληρή επιχειρηματολογία και δόσεις υψηλής εφυίας, σε μικρό σχετικά χρόνο(96’). Είχε μια φοβερή συνοχή, που δύσκολα μπορούσε να επιτευχθεί-αν αναλογιστεί κανείς , αφού δει το φιλμ, το περιεχόμενό του.

Φτάνοντας, τώρα, στην ηθοποιία θα κάνουμε το εξής: γράφουμε …/10. Είμαι σίγουρος, ότι το κενό θα μπορούσατε να το συμπληρώσετε μόνο με 9 ή 10..! Δεν θα μπορούσα να κάνω κάποιο άλλο σχόλιο.

Σημειώνουμε ότι το “12 Angry Men” γυρίστηκε πάλι το 1997, για την τηλεόραση αυτή την φορά.

“Life is in their hands.Death is on their minds.”

Καλή ταινία..!

                                                  Προσωπική βαθμολογία:

Review by Sanm