The Fourth Kind (2009)

director: Olatunde Osunsanmi

writer: Olatunde Osunsanmi

starring: Milla Jovovich | Will Patton | Hakeem Kae-Kazim | Corey Johnson | Enzo Cilenti | Elias Koteas

genre: Horror | Mystery | Drama | Thriller | Sci-Fi

Η Ιστορία:

Βρισκόμαστε στην Αλάσκα και συγκεκριμένα στην πόλη Nome, όπου ενώ θυμίζει μια οποιαδήποτε άλλη πόλη, είναι η μήτρα περίεργων δραστηριοτήτων και ανεξήγητων φαινομένων. Τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες είχαν παρατηρηθεί εξαφανίσεις ανθρώπων ,δολοφονίες και αυτοκτονίες χωρίς κάποιο συγκεκριμένο μοτίβο ή λόγο για κάτι τέτοιο. Κυρίαρχο πρόσωπο της ιστορίας μας είναι η ψυχολόγος Abbey Tyler , που έπειτα από τον τραγικό και συνάμα ανεξήγητο θάνατο του άντρα της (και αυτός ψυχολόγος) , προσπαθεί να ξανασταθεί στα πόδια της. Όμως παρατηρεί κάτι το περίεργο κατά την διάρκεια της ψυχανάλυσης σε άτομα της πόλης, τα οποία ενώ είχαν έρθει σε αυτήν για προβλήματα διαταραχής ύπνου έκρυβαν κάτι το αλλόκοτο, τρομαχτικό και ανεξήγητο αν θέλετε. Έπειτα από μια ακολουθία συνταραχτικών γεγονότων, τα οποία κάνουν ακόμα και τον πιο σκεπτικιστή να θέλει να ψαχτεί ακόμα παραπάνω, η ψυχολόγος προσπαθεί να βρει την άκρη του νήματος που ξετυλίγει το υπερφυσικό αυτό κουβάρι , όμως θα καταλάβει ότι δεν είναι και τόσο εύκολο.. Το The Fourth Kind είναι βασισμένο σε αληθινή ιστορία και ίσως μία από τις πιο περίεργες στην μελέτη μεταφυσικών φαινομένων και ψυχολογικών μελετών.

Η Κριτική:

Πάρα πολλοί βγήκαν να πουν ότι το The Fourth Kind θα είναι μια φτηνή απομίμηση του Paranormal Activity και ότι βγήκε τώρα για να προσπαθήσει να κλέψει λίγη από την δόξα του. Χωρίς όμως να προσπαθήσω να χρυσώσω το χάπι, πιστεύω πως όσοι μιλούσαν για κάτι τέτοιο, απλά δεν έχουν ιδέα για του τι λένε. Αυτό που συνδέει τις δύο ταινίες είναι μόνο και μόνο το πέπλο του ανεξήγητου και τίποτε άλλο.

Προσωπική μου γνώμη είναι (και μιας και ήμουν αυτός που έτυχε να κάνει κριτική και στις δύο αυτές ταινίες) ότι και οι δύο τους ήταν από τις πιο όμορφες εκπλήξεις τις τελευταίας χρονιάς, η κάθε μία με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο. Αυτό σας το λέει κάποιος που ποτέ του δεν ήταν φανατικός οπαδός των ταινιών τρόμου και κάποιος που πάντα έβρισκε κάτι που δεν έστεκε, είτε σκηνοθετικά είτε λογικά.

Όπως ανέφερα και πριν, το The Fourth Kind είναι βασισμένο σε αληθινή ιστορία και αυτό ήταν κάτι που ο σκηνοθέτης δεν φοβήθηκε να δείξει στο έπακρον. Καθ' όλη την διάρκεια της ταινίας ο θεατής βλέπει είτε αυτούσιες, είτε σε παραλληλία με το έργω σκηνές από τα πραγματικά γεγονότα που συνέβησαν τότε, όπως επίσης και μια συνέντευξη της πραγματικής πρωταγωνίστριας,που κατά την γνώμη μου το κάνει ακόμα πιο τρομαχτικό (αν δείτε τις σκηνές αυτές θα καταλάβετε τι εννοώ...).

Η Jovovich που υποδύεται την ψυχολόγο Abbey Tyler καταφέρνει να σταθεί επάξια στον δύσκολο αυτόν ρόλο και λέω δύσκολο γιατί έπρεπε να φέρει στα μέτρα της μια τόσο ιδιαίτερη ψυχολογικά προσωπικότητα και από την άλλη, μέσω των real-life σκηνών έπρεπε να φανεί όσο πιο πιστευτή μπορούσε. Πάντα την συμπαθούσα σαν ηθοποιό και στο The Fourth Kind δεν με απογοήτευσε, αν και σε καμία περίπτωση δεν ήταν ρόλος που κάνει την διαφορά. Το υπόλοιπο cast παίζει αξιοπρεπέστατα και ειδικά οι ασθενείς της, οι οποίοι είναι λες και έχουν στα αλήθεια κάποιο πρόβλημα..

Όσον αφορά την σκηνοθεσία η ψήφος μου είναι θετική, μιας και φαίνεται σε όλη την ταινία το πόσο πάλεψε όλο το συνεργείο να την κάνει να φανεί όσο πιο ρεαλιστική γινόταν και να μην “περάσει” ως μια ταινία θρίλερ του σωρού, που το μόνο της ιδιαίτερο χαρακτηριστικό ήταν το ότι είναι βασισμένη σε αληθινά γεγονότα. Τα πλάνα του Osunsanmi είναι απόκοσμα και συνάμα επιβλητικά και ο τρόπος που τα έχει συνδέσει είναι αρτιότατος , ακόμα και αν η ταινία διαρκεί μόνο μιάμιση ώρα .Αυτό είναι κατά την γνώμη μου ίσως και το πιο δύσκολο κομμάτι σε μια ταινία τρόμου.

Το The Fourth Kind με έκανε να μείνω προσκολλημένος στην οθόνη σε όλη του την διάρκεια και σίγουρα μετά από το τέλος του ο ύπνος δεν ήταν και τόσο εύκολη υπόθεση..Δεν είναι το θρίλερ της δεκαετίας, ούτε και μια από τις καλύτερες ταινίας της χρονιάς. Καταφέρνει όμως πάρα μα πάρα πολύ καλά να περάσει τα μηνύματα που θέλει και να κάνει ακόμα και τον πιο “δύσκολο” θεατή να πεταχτεί από την θέση του σε αρκετές σκηνές. Είναι μια ταινία που σας προτείνω ανεπιφύλαχτα, ειδικά αν σας αρέσει η μίξη του μεταφυσικού με την κλασσική συνταγή ενός καλοδουλεμένου θρίλερ. Είναι μια ταινία που αξίζει πάρα πολύ για σινεμά με καλή παρέα και γερά νεύρα..

Καλή προβολή!

Υ.Γ: Συγχωρέστε με που δεν αποκάλυψα περισσότερα για την πλοκή.. Αν το έκανα αυτό δεν θα άξιζε να την δείτε μιας και είναι λεπτή η γραμμή που διαχωρίζει το spoiler με την ανάλυση σε αυτή την ιστορία! 

Προσωπική βαθμολογία: