Knowing (2009)

director: Alex Proyas

writers: Ryne Douglas Pearson, Juliet Snowden, Stiles White

starring: Nicolas Cage, Chandler Canterbury, Rose Byrne

genre: Sci-Fi, Thriller

Ιστορία :

50 χρόνια πρίν, ένα κορίτσι γεμίζει το χαρτί που προοριζόταν για τη χρονοκάψουλα του σχολείου του με μια σειρά τυχαίων αριθμών. Οταν ανοίγει η χρονοκάψουλα, το χαρτί πέφτει στα χέρια του Κάλεμπ, μαθητή του σχολείου. Ο πατέρας του, καθηγητής φυσικής, ανακαλύπτει ότι οι αριθμοί αποτελούν πρόβλεψη μεγάλων καταστροφών τα τελευταία 50 χρόνια, και οτι επίκεινται απ’ότι φαίνεται ακομα τρείς, με την τελευταία να είναι και η μεγαλύτερη. Ξεκινάει έτσι έναν αγώνα δρόμου για να αποτρέψει τις καταστροφές και να προστατεύσει το γιό του απο μια μυστηριώδη απειλή..

Κριτική :

Γενικά βλέπω με επιφύλαξη τη στροφή του Nicolas Cage στις ψυχαγωγικές ταινίες φαντασίας, όχι γιατί πιστεύω οτι δεν τα καταφέρνει καλά,αλλά γιατί θεωρώ οτι χαραμίζεται καθώς το στύλ του είναι ότι πρέπει παραδειγματός χάριν για ένα καλό κοινωνικό δράμα, και γενικά ταινίες που στηρίζονται πιο πολύ στις ερμηνείες. Ας αφήσουμε όμως τους προβληματισμούς μου, να δούμε αναλυτικά πως τα πήγε η ταινία.

Η σκηνοθεσία είναι καλή. Σωστή χρήση της κάμερας και προσεγμένα ειδικά εφέ, εκτός απο κάποιες υπερβολές, δημιουργούν μερικές ατμοσφαιρικές και εντυπωσιακές σκηνές. Εξάλλου ο Alex Proyas έχει εμπειρία στο να χτίζει σκοτεινή ατμόσφαιρα, βλέπε “το κοράκι” και “Dark City”, και στα σημεία που το σενάριο του δίνει αυτη τη δυνατότητα, κάνει καλή δουλεία.

Αν είχαμε λοιπόν κι ένα άρτιο, αψεγάδιαστο σενάριο, η ταινία θα μπορούσε να κατέχει περίοπτη θέση στο είδος της. Έλα όμως που για άλλη μια φορά η συμπαθητική κεντρική ιδέα δεν αντιμετωπίζεται όπως θα έπρεπε.. Οι σεναριογράφοι λοιπόν παραγεμίζουν την ιστορία με αλληγορίες και ηθικοπλαστικά νοήματα,που απο κάποιο σημείο και μετά γίνονται περιττά και ενίοτε αστεία, αφήνουν τους χαρακτήρες επίπεδους, και αναπαράγουν διαλόγους που σου δίνουν την αίσθηση ότι τους έχεις ξανακούσει. Σε συνδυασμό με το τέλος το οποίο προσωπικά δε μου άρεσε, φαίνεται ότι η όποια δύναμη του σεναρίου εξαντλήθηκε σε 1-2 ενδιαφέρουσες σκηνές.

Όσον αφορά τους ηθοποιούς, ο Nicolas Cage, ο μόνος χαρακτήρας που γίνεται μια σχετική προσπάθεια να εμβαθύνει, είναι αρκετά καλός αλλά φαίνεται σε κάποια διαστήματα να χάνει λίγο το κλίμα της ταινίας, χωρίς όμως αυτό να επηρεάζει σημαντικά την ερμηνεία του. Από την άλλη ο πιτσιρικάς Chandler Canterbury δε με έπεισε ότι προκειταί όντως για ιδιαίτερο ταλέντο, καθώς έχω δει πολύ καλύτερες ερμηνείες απο παιδιά της ηλικίας του, αλλά τουλάχιστον είναι επαρκής, το ίδιο και η Rose Byrne ως Diana, με τους ρόλους τους όμως να μένουν οπως προανέφερα επίπεδοι.

Τελικό συμπέρασμα: Όπως γίνεται κατανοητό απο τα παραπάνω, στη ζυγαριά μπαίνουν από τη μια η καλή σκηνοθεσία και τα ειδικά εφε, κι από την άλλη το μέτριο σενάριο, η επιλογή για το αν θα το δείτε εναπόκειται στο που θα δώσετε μεγαλύτερη βαρύτητα από αυτα. Αν είστε οπαδός αυτών των ταινιών ή θέλετε κάτι που δεν θα το πάρετε πολύ στα σοβαρά λογικά θα διασκεδάσετε, αν πάλι αποφεύγετε ή δεν τρελαίνεστε γι’αυτό το είδος, το Knowing δεν είναι η ταινία που θα σας αλλάξει γνώμη..

Πίσω από τις κάμερες :

* Αρχικα επρόκειτο να γράψει και να σκηνοθετήσει την ταινία ο Richard Kelly.

* O Cage δηλωσέ ότι στις σκηνές καταστροφής ανησύχησε τόσο για τους κασκαντέρ, που δε χρειάστηκε να υποδυθεί τον τρομαγμένο αφου ήταν έτσι κι αλλιώς.

Προσωπική βαθμολογία:

Review by Harvester