Director: Albertina Carri Writer: Albertina Carri
Starring: Victor Hugo Carrizo, Analia Couceyro, Nazarena Duarte, Javier Lorenzo, Dalma Maradona, Gonzalo Perez
Genre: Drama
Αφού είδα το αργεντίνικο “Leonera”, είπα να παραμείνω στο ίδιο κλίμα και να δω άλλη μια ταινία από την Λατινική Αμερική. Διάβασα κάποια βιογραφικά στοιχεία για την σκηνοθέτη και, ειλικρινά, περίμενα ένα αριστούργημα. Η κατάσταση, όμως, δεν ήταν ανάλογη…Το “La Rabia” με έκανε να προσέχω στην οθόνη όλο και λιγότερο. Δεν ξέρω τι έφταιξε- ή μάλλον ξέρω, αλλά θα το αναφέρω πιο κάτω..!- αλλά η ταινία ήταν, πραγματικά, απογοητευτική.
Τα πράγματα έχουν ως εξής:
Δύο οικογένειες ζουν σε έναν απέραντο αγρό (Πάμπας) της Αργεντινής. Η ζωή τους δεν παρουσιάζει σκαμπανεβάσματα, μέχρι που ο Πιντσόν προσβάλλει πολύ άσχημα την μουγκή κόρη του Πόλντο, και έτσι ο δεύτερος τον διώχνει από το σπίτι του και, παράλληλα, διακόπτει τις σχέσεις του μαζί του. Το μεγαλύτερο πρόβλημα, όμως, δημιουργείται όταν ο Πόλντο μαθαίνει, μέσα από της ζωγραφιές της κόρης του, για τον κρυφό δεσμό της γυναίκας του με τον Πιντσόν…
Σας είχα υποσχεθεί ότι θα ανέφερα τα στοιχεία της ταινίας που με κράτησαν «σε απόσταση» από αυτή. Λοιπόν, έχουμε και λέμε:
Όλοι μας, νομίζω, θα ήμασταν ικανοποιημένοι με ένα λιτό σενάριο. Αυτό, όμως, προϋποθέτει και την απαραίτητη περιεκτικότητα και δύναμη για να σε διεγείρει και να σε καθηλώσει. Αυτό έλειπε από την ταινία. Τίποτα ιδιαίτερο σαν ιστορία, όσο βαθιά και αν το έψαξα. Το κύριο μήνυμα που θέλει να περάσει( που, εν τη αύτη περιπτώσει, είναι το πώς «έχει το θέμα» όταν η βία των ενηλίκων προβάλλεται μέσα από παιδικά μάτια) χάνεται μέσα σε εκτενέστατα κενά σιωπής και αρκετές σκηνές sex που δεν βοηθούσαν ουσιαστικά την ροή της υπόθεσης.
Ένας παράγοντας που θα μπορούσε να γλιτώσει την ταινία από τη δυσμενή της θέση( από πλευράς αποδοχής του κοινού..!), είναι η σκηνοθεσία σε κάποια σημεία. Πολλά υπέροχα πλάνα και εκπληκτικό animation που παρεμβάλλεται στο τέλος κάποιων σκηνών, έπαιζαν σημαντικό ρόλο. Παρόλα αυτά, το φιλμ παραμένει “αμαυρωμένο”. Έντονη σκληρότητα σε αρκετές περιπτώσεις(αναφορικά με τη “μεταχείριση” κάποιων ζώων-μας προειδοποιεί και στην εισαγωγή του) που δεν προσεγγίζει όπως θα έπρεπε την πραγματικότητα και δεν συμβάλλει ουσιαστικά στον σκοπό της ταινίας ήταν κάποια από τα πολλά αρνητικά.
Άλλος ένας αποτρεπτικός παράγοντας είναι η ηθοποιία. Πολύ άστατη...Κάποιες φορές αρκετά καλή και επαγγελματική, κάποιες άλλες τελείως απαίδευτη και,δικαίως,κατακριτέα. Ένιωθες ότι η σκηνοθέτης βιαζόταν να τελειώσει την ταινία και “πίεζε” τους υπόλοιπους ενεργούς παράγοντες γι' αυτό. Κρίμα και πάλι κρίμα...Μια ανάσα σε όλο αυτό το concept ήταν η αρκετά καλή υποκριτική ικανότητα των παιδιών. (Ευτυχώς να λέμε...)
Αν κάτι από τα παραπάνω σας κέντρισε το ενδιαφέρον, δείτε την ταινία. Η γνώμη μου είναι είτε με ενοικίαση είτε με άλλους τρόπους. Θα είναι κρίμα να ξοδέψετε χρήματα αλλά και ένα ωραίο βράδυ σας για να την παρακολουθήσετε στο cinema. Δεν θα ευχηθώ καλή προβολή, αλλά καλό κουράγιο και...με τη νίκη..!
No comments:
Post a Comment