Tuesday, May 12, 2009

Franklyn (2008)





director : Gerald McMorrow

writer : Gerald McMorrow

starring : Eva Green | Ryan Phillippe | Sam Riley

genre : Drama | Fantasy | Romance | Thriller







Η Ιστορία :



Το “Franklyn” καταπιάνεται με δύο παράλληλους κόσμους οι οποίοι αλληλεπιδρούν ο ένας με τον άλλον.Από την μία πλευρά έχουμε το σύγχρονο Λονδίνο και από την άλλη μια φανταστική, φουτουριστική θα λέγαμε πόλη, την Meanwhile City, όπου οι κάτοικοι της είναι εγκλωβισμένοι σε ένα θρησκευτικό παραλλήρημα μέσω αιρέσεων κάθε λογής.Στην Meanwhile City όμως έχουμε τον
Ryan Phillippe στον ρόλο ενός μασκοφόρου εκδικητή, ο οποίος όντας άθεος, προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποτρέψει τους κατοίκους της πόλης από το να εμπλακούν σε κάποια αίρεση.Την ίδια στιγμή στο Λονδίνο παρακολουθούμε τις ζωές τριών άσχετων μεταξύ τους ατόμων, που όμως στο τέλος εμπλέκονται μεταξύ τους, όπως και με την ζωή του μασκοφόρου εκδικητή.


Η Κριτική :



Ο Gerald McMorrow, παρουσιάζει μέσω του Franklyn την πρώτη του απόπειρα στην μεγάλη οθόνη, μα κάπου στην όλη πορεία δεν βρίσκει την σωστή “έξοδο”.Η ταινία προσωπικά με κούρασε και με έκανε, παρά το μικρό της μέγεθος (1:34), να κοιτάξω πολλές φορές το ρολόι μου, κάτι που το θεωρώ ώς ένα πολύ σημαντικό κριτήριο όσον αφορά την σκηνοθεσία μιας ταινίας.


Ας αναλύσουμε λίγο τα στοιχεία της . Ξεκινώντας την προβολή, η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι ο μασκοφόρος μου θύμιζε κάτι πολύ γνώριμο.Αυτό δεν ήταν άλλο, από μια μίξη του V από το άκρως επιτυχημένο V for Vendetta όσον αφορά το όλο “στήσιμο” του μασκοφόρου και το Batman όσον αφορά την φωνή. Πιστεύω, πως το να συμπεριλάβεις μια τέτοια περσόνα στο σενάριο μιας ταινίας έχει δύο ακραίες κατευθύνσεις. Πρώτον, να είναι τόσο καλά σχεδιασμένος ο ρόλος έτσι ώστε να απογειώσει το όλο εγχείρημα και να δώσει μια πολυ επιβλητική και συνάμα πιασάρικη χροιά, είτε να θυμίσει κάτι καλύτερα παιγμένο, στο ίδιο πάντα μοτίβο (όπως άλλωστε συμβαίνει και εδώ) με μοναδικό αποτέλεσμα αυτού να είναι κάτι το μέτριο χωρίς το παραμικρό στο θέμα της πρωτοπορίας και του αυτοσχεδιασμού.


Στο Franklyn, ο McMorrow δείχνει σημάδια καλού σεναριογράφου με αρκετά έξυπνα τεχνάσματα και ιδέες σε σημεία, που καταφέρνει όμως να τα αφήσει ανολοκλήρωτα.. Η ταινία ξεκινά πολύ έντονα, με σκηνές σκοτεινές ή και μυστηριακές αν το θέλετε και σου δημιουργεί το συναίσθημα ότι ίσως και να δείς κάτι πολύ ενδιαφέρον. Στην συνέχεια όμως χάνει το παιχνίδι, παρουσιάζοντας μια αλληλουχία σκηνών με σκοπό του να αναπτύξει και τους άλλους τρείς βασικούς χαρακτήρες της ταινίας, οι οποίες προσωπικά με κούρασαν και με αποπροσανατόλισαν από το όλο σενάριο.


Στην όλη διάρκεια της ταινίας παρατηρεί κανείς δανεικά στοιχεία από το V for Vendetta,το Donnie Darco, το Dark City, όπως και από το Watchmen όσον αφορά την μάσκα του εκδικητή. Αυτό δεν με απογοήτευσε, μιας και δεν περίμενα σε καμία περίπτωση να δω μια κινηματογραφική παρθενογέννηση.


Ενδιαφέρον παρουσιάζει το cast της ταινίας. Στο Franklyn βλέπουμε την Eva Green, γνωστή απο το Casino Royale και το The Dreamers, τον Ryan Phillippe από το I Know What You Did Last Summer, το Crash και το Flags of Our Fathers και τον Sam Riley από το Control. Με λίγα λόγια, έχουμε να κάνουμε με ένα πολύ νεανικό cast, που παρ' όλες τις οικονομικές δυσκολίες λόγω του περιορισμένου budget της ταινίας φαίνεται ότι βάζει τα δυνατά του στο να φέρει ένα καλό αποτέλεσμα προς τα έξω.




Θετικό στοιχείο ήταν επίσης και η όλη παρουσίαση της Meanwhile City, με τα πολύ σκοτεινά σκηνικά της και τα κουστούμια των κατοίκων της, που πέρα από το χαμηλό Budget της ταινίας όπως προανέφερα, δεν χάνει καθόλου από αισθητικής άποψης.


Ο McMorrow ξεκινά την κινηματογραφική πορεία του με ένα τολμηρότατο σενάριο, που όμως δεν καταφέρνει να σε πάει εκέι που θέλει. Μια πορεία, που λόγω των απότομων σκηνών και του σχετικά “κουλτουρέ” τέλους της, που κάπως πάει να σώσει τα σκηνοθετικά λάθη και να διορθώσει τις πολλές δομικές ατέλειες, δεν καταφέρνει να αποδώσει .Παρ' όλα αυτά, το Franklyn ήταν ένα σχετικά καλό πρώτο εγχείρημα, που ίσως να δώσει πάτημα στον McMorrow για κάτι πιο δομημένο στο μέλλον.


Προσωπική βαθμολογία :




Review by Kapapi

No comments:

Post a Comment