State of Play (2009)

director: Kevin Macdonald

writer: Michael Carnahan, Tony Gilroy

starring: Russel Crowe, Ben Affleck, Rachel McAdams

genre: Drama, Mystery

Αν έλεγα πως είχα πολύ καιρό να δω μια τέτοια ταινία, με ροή που να τρέχει τόσο, μα τόσο καλά, «ταιριαστή» σκηνοθεσία, πολύ καλή ηθοποιία και αιχμές για το όλο σύστημα που μας πλασάρουν και εμείς το δεχόμαστε χωρίς καμιά απολύτως αντίρρηση, θα έλεγα μάλλον ψέματα…Το θέμα, όμως, είναι ότι όλα όσα ειπώθηκαν ισχύουν στο ακέραιο. Ας μπούμε λιγάκι στο θέμα μας:

2+1 θάνατοι, ένας εκ των οποίων είναι και αυτός της παράνομης σχέσης του πολιτικού Stephen Collins(Ben Affleck), δίνουν αφορμή στους ρεπόρτερ Cal McAffrey(Russel Crowe) και Della Frye(Rachel McAdams) να προσπαθήσουν να ερευνήσουν σε βάθος την υπόθεση και να βρουν την αρχή του νήματός της. Το μέγεθος, όμως, της συνομωσίας που κρύβεται πίσω από τους εν λόγω θανάτους, είναι τόσο μεγάλο που οδηγεί στην απόλυτη ανατροπή.

Το στυλ του φιλμ απαιτεί έναν συγκεκριμένο τρόπο σκηνοθεσίας ο οποίος θα σου αποκαλύπτει σιγά-σιγά κάθε της πλευρά. Κάθε περίπτωση που δεν άπτεται πλήρως σε αυτόν τον κανόνα θα οδηγούσε, κατά την γνώμη μου, την ταινία σε μια δυσαρμονία και μια αίσθηση ατέλειας. Ε, λοιπόν, μπράβο στον σκηνοθέτη..! Η ταινία είχε ακριβώς την πλοκή και την διάρκεια σκηνών που θα έπρεπε. Η ιστορία ξετυλιγόταν πολύ όμορφα χωρίς να σε κουράζει. Σε αυτό βέβαια, βοηθούσε και το σενάριο. Μπορεί να θυμίζει, σε γενικές γραμμές, κάτι το τετριμμένο…Αυτό θα ήταν λογικό να ειπωθεί από κάποιον. Πάντως, είχε κάτι το ιδιαίτερο μιας και είχε την δύναμη να αναδείξει με λεπτεπίλεπτο και, παράλληλα, υβριστικό τρόπο την σαπίλα του πολιτικού συστήματος, αλλά και την κατάντια-ώρες ώρες- των «ανθρώπων».

Ηθοποιία: Παρατηρούμε-σε ακόμα μια ταινία- την ιδιοφυΐα η οποία με κόπο κάποιου βαθμού είναι ικανή να επιλύσει δύσκολες καταστάσεις. Θα μου πείτε, αυτός ένας ρόλος είναι. Ναι, σίγουρα. Το θέμα είναι πως και σε αυτόν τον ρόλο ο Russel Crowe δεν έδειξε κουρασμένος και «μπουχτισμένος», αλλά αντίθετα, ήταν πολύ φυσικός και σωστός στον τρόπο «παιξίματός» του. Το ίδιο ισχύει και για τους υπόλοιπους ηθοποιούς. Ειλικρινά, ο τρόπος που έπαιξαν ταίριαζε «γάντι» σε όλο το concept του φιλμ.

Δεν είναι η ταινία που θα σπάσει καρδιές, θα συζητηθεί αρκετή ώρα σε σπίτια με φίλους, θα αποτελέσει υπόδειγμα σεναρίου και σκηνοθεσίας και θα προταθεί απαραιτήτως σε κάποιον τρίτο για να την δει. Παρόλα αυτά, θα σας την συνιστούσα. Δεν θα μετανιώσετε τις, περίπου, δύο ώρες που θα ξοδέψετε για αυτήν. Έχει ανατροπές, έχει ωραία ροή, αλλά μην περιμένετε να είναι η ταινία που θα μπορούσατε να ξεχωρίσετε από τις φετινές.

Καλή ταινία..!

Προσωπική βαθμολογία:

Review by Sanm