Orphan (2009)

Director: Jaume Collet-Serra

Writer: David Johnson, Alex Mace

Cast : Isabelle Fuhrman, Vera Farmiga, Peter Sarsgaard

Genre : Τρόμου, Θρίλερ











Ιστορία

Ένα ζευγάρι, έχοντας χάσει πρόσφατα το 3ο παιδί που περίμενε, υιοθετεί την 9χρονη χαρισματική Έσθερ από ένα ορφανοτροφείο. Στην αρχή όλα φαντάζουν ειδυλλιακά, κάποια περίεργα περιστατικά και συμπεριφορές όμως κάνουν τη νέα της μητέρα να υποψιάζεται οτι η Έσθερ δεν είναι αυτό που φαίνεται..



Κριτική

Συνεχίζοντας την αναζήτηση για μια αξιόλογη ταινία τρόμου μετά απο αρκετές μετριότητες και κοινοτυπίες, η προσοχή μου στράφηκε στο προσφάτως αφιχθέν Orphan. Ξεκίνησα λοιπόν να το βλέπω, κάπως επιφυλακτικά ομολογώ, αλλά τελικά πολλές απο τις αμφιβολίες μου αποδείχτηκαν αβάσιμες. Ας δούμε τα πράγματα πιό αναλυτικα.



Το σενάριο, αν και αρκετά στρωτό, με μια πρώτη ματιά φαίνεται συνηθισμένο, τίποτα που δεν έχει ξαναδεί ένας φαν του είδους. Εντούτοις, τελικά κρύβει μερικές ευχάριστες εκπλήξεις και περιέχει μια-δυο πρωτότυπες ιδέες που το κάνουν να ξεχωρίσει απο το σωρό. Απο την άλλη μεριά, λίγα σεναριακά κενά και υπερβολές που υπάρχουν δεν είναι κάτι τρομερό, με την έννοια οτι ελάχιστα επηρεάζουν τη γενική εικόνα της ταινίας. Προσωπικά αυτό που με χάλασε ήταν η προπαγανδιστική αίσθηση που αφήνει η Ρώσικη καταγωγή του “αλλόκοτου” κοριτσιού, καθως έχει παρατηρηθεί και στο παρελθόν το κακό να ταυτίζεται με ανατολικοευρωπαικές ή μεσανατολικές χώρες σε αμερικάνικες ταινίες τρόμου..



Η σκηνοθεσία είναι πολύ καλή. Αξιοποιεί στο έπακρο το σενάριο, και δημιουργεί την κατάλληλη ατμόσφαιρα. Δεν αποφεύγει βέβαια κάποιες ευκολίες και τυπικότητες του είδους για να τρομάξει τον θεατή, αλλα τουλάχιστον τις χρησιμοποιεί με μέτρο, έτσι ωστε να μην κλέβουν την παράσταση από μερικές πραγματικά καλογυρισμένες ατμοσφαιρικές σκηνές και τη γενικότερη προσεγμένη αισθητική της ταινίας. Εξάλλου, προς αποφυγή παρεξηγήσεων, πρόκειται κυρίως για θρίλερ αγωνίας, και όχι για σπλάτερ τρόμου όπως ίσως σκεφτούν κάποιοι.



Στον τομέα των ερμηνειών, θα προσπεράσω τους Vera Farmiga και Peter Sarsgaard οι οποίοι ήταν ικανοποιητικοί στους ρόλους των γονέων, και θα περάσω στην μόλις 12 χρονών πρωταγωνίστρια Isabelle Fuhrman η οποία κράτησε την ταινία πάνω της και τα κατάφερε μια χαρά, σε βαθμό να αναρωτιέσαι αν στην πραγματικότητα είναι φυσιολογική ή έχει το ανατριχιαστικό βλέμμα της ταινίας! Για του λόγου το αληθές, στο αρχικό σενάριο η Έσθερ περιγραφόταν ως ένα ξανθό κορίτσι με χαριτωμένα χαρακτηριστικά ωστόσο η οντισιόν της Isabelle τους έκανε να της δωσουν το ρόλο παρότι δεν ταίριαζε στο αρχικό μοτίβο. Ελπίζω να μας απασχολήσει και στο μέλλον και να μην ακολουθήσει την φθίνουσα πορεία των περισσότερων “παιδιών θαυμάτων” του χώρου.



Εν κατακλείδι, η ταινία με εξέπληξε ευχάριστα. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι οπαδοί του είδους, όχι απαραίτητα του τρόμου αλλα και του μυστηρίου και της αγωνίας οπως προανέφερα, θα μείνουν ευχαριστημένοι. Με μερικές αλλαγές στο σενάριο θα μπορούσε να είναι μια ταινία που έμενε αρκετό καιρό στο προσκήνιο, αλλά ακόμα κι έτσι την συστήνω ανεπιφύλακτα για να περάσετε δύο παρα κάτι διασκεδαστικές ωρες.



Καλή προβολή!