Tuesday, June 16, 2009

Ghosts of Girlfriends Past (2009)



Director : Mark Waters

Writer : Jon Lucas | Scott Moore
Starring : Matthew McConaughey | Jennifer Garner | Michael Douglas | Emma Stone
Genre : Comedy | Romance | Fantasy




Η Ιστορία :
Διάσημος και συνάμα γοητευτικός φωτογράφος, με ιδιαίτερη αδυναμία στις γυναίκες, παίρνει το μάθημα που του αρμόζει λόγω του άσχημου τρόπου του απέναντι στις όποιες σχέσεις είχε κατά καιρούς στην ζωή του. Σε αυτό βοηθάει το φάνασμα του θείου/μέντορά του, σε συνεργασία με τα φαντάσματα τριών γυναικών, που αντιπροσωπεύουν τα τρία κυρίαρχα σημεία της ζωής του. Έτσι, όταν αυτός καλείται στον γάμο του αδερφού του, βρίσκεται αντιμέτωπος με την θεία δίκη και καλείται να αλλάξει τον τρόπο ζωής του, όπως επίσης και την αντιμετώπιση του προς τις γυναίκες.


Η Κριτική :
Όταν διάβασα την υπόθεση η αλήθεια είναι ότι παραξενεύτηκα, μιας και το όλο αυτό ερωτικό παραμυθάκι δεν μου φάνηκε και τόσο κοινότυπο και τολμώ να πώ ότι περίμενα να δω κάτι το αξιόλογο από τον McConaughey για πρώτη φορά στην κινηματογραφική του καριέρα.


Μάταια όμως..Το Ghosts of Girlfriends Past δεν είναι τίποτε άλλο από ένα μετριότατο πάντρεμα των κλασσικών αμερικάνικων ρομαντικών κομεντί, μαζί με την γνωστή σε όλους μας ιστορία του Κάρολου Ντίκενς, που σε συνεργασία με το πρότυπο που πέρασε το Sex And The City (εδώ παρουσιάζεται μέσω του αντρικού πρίσματος), καταντά άλλη μια συνηθισμένη απόπειρα χωρίς τίποτα το ιδιαίτερο να σου προσφέρει.


Ήρωας μας είναι το και καλά πετυχημένο ρεμάλι/γυναικάς, που παίρνει μαθήματα ζωής και στο τέλος καταλήγει ένας εντελώς αλλαγμένος άνθρωπος. Άν έχετε παρακολουθήσει την φιλμογραφία του McConaughey δεν θα παραξενευτείτε καθόλου, μιας και στην ουσία δεν έχει κάνει και τίποτε το διαφορετικό.


Το Ghosts of Girlfriends Past προσωπικά με έκανε να αναρωτηθώ τον λόγο που το είδα και η αλήθεια είναι ότι (χωρίς να φανώ καθόλου υπερβολικός) το άξιζε σε κάθε του λεπτό. Η ταινία δεν έιναι καθόλου μα καθόλου ρομαντική και όσο και αν προσπαθεί να φανεί αστεία δεν το καταφέρνει , μιας και επιστρατεύεται μια αλληλουχιά απανωτών αμερικάνικων κλισέ, που το μόνο που καταφέρνουν είναι να σε κάνουν να αναρωτηθείς αν είναι όντως αστεία, ή εσύ δεν καταφέρνεις να τα καταλάβεις!


Εντύπωση μου έκανε το πως ο Michael Douglas δέχτηκε να παίξει σε αυτό το εγχείρημα και πόσο μάλλον σε αυτόν τον τυπικότατο ρόλο. Εδώ υποδύεται τον υπέρτατο για την εποχή του γυναικά θείο του McConaughey, που όταν οι γονείς του πέθαναν σε αυτοκινητιστικό ανέλαβε την κηδεμονία των δύο αδερφών και κατάφερε να γαλουχήσει στον δικό του τρόπο ζωής τον μεγαλύτερο αδερφό. Στην συνέχεια όμως και ενώ έχει πεθάνει μόνος και έρημος καταλαβαίνει ότι όλο αυτό ήταν ένα λάθος ζωής και στοιχειώνει τον ανηψιό του, βλέποντας ότι και αυτός έτσι θα καταλήξει.


Όπως σε κάθε ταινία τέτοιου είδους υπάρχει και η γυναίκα που ο πρωταγωνιστής δεν μπορεί να αντισταθεί και όλα όσα προσπαθεί να πετύχει γυρίζουν γύρω από αυτήν. Τον “κλασσικό” αυτό ρόλο τον παίζει η γνωστή σε τέτοιες απόπειρες Jennifer Garner, που όσο και αν με την προφανή γλυκύτητα που εκπέμπει επιχειρεί να σώσει την όλη προσπάθεια, δεν καταφέρνει τίποτε άλλο, παρά από το να γίνει άλλος ένας τυπικός χαρακτήρας αμερικάνικης pop corn movie.


Βέβαια σε αυτό δεν ευθύνεται αποκλειστικά αυτή, μιας και ο ρόλος της προϋποθέτει ένα σενάριο που να σέβεται τις ανθρώπινες σχέσεις και να προσπαθεί να τις αποδώσει στο πανί όσο πιο ρεαλιστικά γίνεται. Αυτό όμως λείπει εντελώς από το σενάριο και ειλικρινά φαίνεται η ασχετοσύνη ως προς τις ανθρώπινες σχέσεις αυτών που το έγραψαν.


Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά συνθέτουν μια ταινία που απορώ πως κατάφερε να βρεί τον δρόμο προς την μεγάλη οθόνη, μια ταινία αμέτρητων κλισέ, μια μετριότατη απόπειρα. Το Ghosts of Girlfriends Past δεν με έπεισε και πιστεύω ούτε και εσάς. Αφήστε στην ησυχία τους τους νεκρούς και όλες τις πρώην και μην πάτε να το δείτε! Είναι τσάμπα χρόνος και αυτήν την περίοδο ιδιαίτερα, πού υπάρχουν πολλές καλύτερες επιλογές να δείτε. Ελπίζω το Hangover που γράψαν οι Lucas και Moore να αποδειχτεί καλύτερο.




Καλή σας προβολή (παρ' όλα αυτά) !!


Προσωπική βαθμολογία:


Review by Kapapi

No comments:

Post a Comment