The Thomas Crown Affair (1968)

Director : Norman Jewison

Writer : Alan Trustman

Starring : Steve McQueen | Faye Dunaway | Paul Burke | Jack Weston

Genre : Crime | Drama | Thriller | Romance

Η Ιστορία :

Γνωστός επιχειρηματίας στην Βοστώνη είναι ο εγκέφαλος μιας εξαιρετικά σχεδιασμένης τραπεζικής ληστείας. Μαζί με μια πολύ καλά οργανωμένη ομάδα, φέρνει εις πέρας την επιχείρηση που του απέδωσε δύο δις, μα δεν υπολογίζει την πανέμορφη και γοητευτικότατη ασφαλίστρια και κυνηγό τέτοιων υποθέσεων, που η αστυνομία έστειλε στο κατώφλι του. Ακολουθεί ένα παιχνίδι απίστευτου ερωτισμού μεταξύ των δύο και καθώς πλησιάζει το τέλος, κανείς δεν ξέρει τι του επιφυλάσει η τύχη με αποτέλεσμα τα όρια να στενεύουν απειλητικά...

Η Κριτική :

Πολλοί ισχυρίζονται ότι οι καινούριες ταινίες οποιουδήποτε είδους, είναι μακράν καλύτερες από τις “μητέρες” τους. Και με τον όρο μητέρες, εννοώ τις ταινίες ορόσημο κάθε κινηματογραφικού είδους, που λόγω εποχής, χαμηλών budget και εξοπλισμού δεν μπορούσαν να φτάσουν τα σημερινά επίπεδα όσον αφορά την “τεχνική” ποιότητα. Εδώ είναι όμως που το The Thomas Crown Affair έρχεται να τους διαψεύσει όλους.

Αρχικά θα ήθελα να μιλήσω για το σενάριο της εν λόγω ταινίας. Είναι πραγματικά ρίσκο για το πώς θα εξελιχθεί μια ταινία, το πώς ο σκηνοθέτης θα αναπτύξει την κάθε μία γραμμή του σεναρίου, μιας και αυτό κρύβει τον κίνδυνο του να φτιάξει ακόμα ένα έργο που όλο και κάτι θα σου θυμίζει, έιτε το να κάνει κάτι το πολύ πρωτοποριακό και “βαρύ” με αποτέλεσμα να απογοητεύσει μεγάλο μέρος του κοινού. Ο Norman Jewison εδώ εκτελεί αριστοτεχνικά το πολύ καλά δομημένο σενάριο του Trustman και με συμμάχους του την καταπληκτική φωτογραφία του Haskell Wexler και την απίστευτη χημεία των δύο πρωταγωνιστών καταφέρνει να δώσει στον κόσμο τον Μάη του '68, ένα αριστούργημα, με πολλές έξυπνα περασμένες αντικαπιταλιστικές πινελιές.

Στον κυρίαρχο ρόλο βλέπουμε τον πασίγνωστο Steve McQueen, στον ρόλο ενός πάμπλουτου επιχειρηματία, ο οποίος, καθώς εξελίσσεται η ταινία παρουσιάζει στοιχεία όπως την πονηριά και γοητεία του Τζέιμς Μποντ, τον πολυπρόσωπο χαρακτήρα του Μπρους Γουέιν, όπως επίσης και την εκρηκτική φυσιογνωμία του Μπραντ Πίτ.

Καταφέρνει λοιπόν σαν Thomas Crown, να μαζέψει μια πολύ άξια ομάδα, με σκοπό του να κλέψει μια χρηματαποστολή της κεντρικής τράπεζας, μιας και το μεγάλο πάθος του είναι το παιχνίδι με την εξουσία και τον καπιταλισμό. Η αστυνομία όμως, σε συνεργασία με την ασφαλιστική εταιρεία της τράπεζας στέλνει στην πόρτα του την Βίκυ Άντερσον, την οποία μεγαλειωδώς ενσαρκώνει η μοναδική Faye Dunaway. Μια κλασάτη και πολύ γοητευτική παρουσία, που με το νάζι της και το σκέρτσο, λύνει τα δεσμά του Crown, ο οποίος κυριολεκτικά την αφήνει να εισχωρήσει στο άνδρο της γοητείας του και να την υποτάξει ολοκληρωτικά.

Μεταξύ των δύο, αναπτύσεται ίσως το πιο όμορφο κατά την γνώμη μου ερωτικό παιχνίδι στην ιστορία του κινηματογράφου. Ένα παιχνίδι που το μυαλό και το ένστικτο για επιβίωση παλεύουν μέχρι θανάτου και ενώ η προδοσία βρίσκεται βαθειά εμφωλευμένη σε όλο αυτό, οι δυό τους συνεχίζουν να κολυμππούν στα απύθμενα νερά της χωρίς να ξέρουν που θα τους οδηγήσει όλο αυτό.

Το The Thomas Crown Affair μοιάζει αννέγγιχτο έπειτα από 40 χρόνια και πιστέψτε με, θα σας κρατήσει πάρα πολύ ευχάριστη παρέα σε όλη την διάρκεια του. Μια ταινία που κάνει την συμμορία των 11 και όλες τις παραπλήσιες της να μοιάζουν σαν φτηνά remakes ,μια ταινία που οι δύο κύριοι ερμηνευτές της μοιράζουν κιλά ηθοποιίας και με έναν σκηνοθέτη, που μπορεί άνετα να δώσει μαθήματα για το πώς θα πρέπει να στήνεται μια τέτοια απόπειρα στον φακό.

Τολμήστε να την δείτε ακόμα και άν δεν είστε fan των παλιών ταινιών..

Καλή σας προβολή!

Προσωπική βαθμολογία :