The Reader (2008)

director: Stephen Daldry

writers: David Hare, Bernhard Schlink

starring: Kate Winslet, Ralph Fiennes, David Kross

genre: Drama, Romance

Ιστορία :

Ο 15χρονος Μάικλ και η 35χρονη Χάνα ζουν έναν απροσδόκητο και παθιασμένο έρωτα, μέχρι που ξαφνικά η Χάνα εξαφανίζεται μυστηριωδώς. Οκτώ χρόνια μετά, ο Μάικλ, ως φοιτητής της Νομικής, παρακολουθεί δίκες για εγκλήματα πολέμου των Ναζί. Εκεί θα συναντήσει ξανά τη Χάνα, η οποία βρίσκεται στο εδώλιο του κατηγορουμένου, και ανακαλύπτει οτι κρατάει ενα επτασφράγιστο μυστικό που θα μπορούσε να αλλάξει τη ροή της δίκης.

Κριτική :

Η εν λόγω ταινία υπήρξε υποψήφια για 5 βραβεία όσκαρ, από τα οποία πήρε τελικά ένα, το πρώτου γυναικείου ρόλου για την Kate Winslet. Επειδή όμως έχουμε δει υποψήφιες κατα καιρούς ταινίες για τις οποίες καλύτερα να έκαιγες τα 8 ευρώ του εισιτηρίου, ας δούμε την ταινία απο μηδενική βαση και στο τέλος συμπεραίνουμε αν άξιζε τη “δόξα”.

Το έργο είναι βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Bernhard Schlink, και τοποθετείται αρχικά στην Γερμανία περίπου μια δεκαετία μετά τον 2^ο Παγκόσμιο πόλεμο, μια εποχή κατά την οποία προσπαθεί ακόμα να σταθεί στα πόδια της μετά τη βαριά ήττα. Η σκηνοθεσία είναι αρκετά καλή, υποστηρίζοντας σε όλη τη διάρκεια της ταινίας το δυνατό σενάριο. Αρχικά χρησιμοποιεί αρκετές τολμηρές σκηνες για να τονίσει τη σχέση, ύστερα αποδίδει την ατμόσφαιρα της δίκης ρεαλιστικά, και τέλος δημιουργεί την απαραίτητη ένταση πριν τη λύτρωση των ηρώων. Γενικά, χωρίς περίπλοκα τεχνάσματα, που έτσι κι αλλίως θα ήταν ρίσκο για μια τέτοια ταινία, με απλά και σωστά πλάνα καταφέρνει να σε βάλει στο κλίμα, να κρατήσει δεμένη μια ταινία που ουσιαστικά χωρίζεται σε τρία κομμάτια, και κυρίως να δώσει περιθώριο να φανούν οι συναισθηματικές μεταπτώσεις των χαρακτήρων, που αποτελούν το σημαντικότερο κομμάτι του έργου. Να σημειώσω τέλος και την όμορφη μουσική επένδυση που συμμετέχει διακριτικά στην ταινία.

Όσον αφορά το σενάριο, χωρίς να έχω διαβάσει το βιβλίο απο το οποίο προήλθε, μπορώ να πω οτι είναι εξαιρετικό. Μέσα από την παθιασμένη σχέση των δύο “αταίριαστων” πρωταγωνιστών και τη μετέπειτα συνάντηση τους στο δικαστήριο, μέχρι και το τέλος της ιστορίας, αναζητά την ισορροπία ανάμεσα στο σωστό και το λάθος, τη λογική και το συναίσθημα, τη δικαιοσύνη και την αδικία.. Παρουσιάζει σκέψεις και απόψεις μέσα απο τους πολύ καλούς διαλόγους, ειδικά ανάμεσα στους φοιτητές της νομικής και τον καθηγητή τους, αλλα και τις πράξεις, ή μη, των χαρακτήρων που ωθούν το θεατή να μπει στη διαδικασία να δει βαθύτερα κάποια πράγματα, να σχηματίσει τη δική του γνώμη, να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει με τα γεγονότα. Αν από την άλλη δεν θελήσει να μπει σε αυτή τη διαδικασία, η ταινία παραμένει ενα καλο αισθηματικό-δικαστικό δραμα που καταφέρνει να βγάζει τρυφερότητα και συγκίνηση χώρις να χρησιμοποιεί κλισέ και εύκολους μελοδραματισμούς, και που παρα τις σχεδόν 2 ώρες του δεν έχει κάποιο αξιοσημείωτο νεκρό διάστημα.

Η απόδοση των ηθοποιών βρίσκεται σε ψηλά επίπεδα. Πιο αναλυτικά, η Kate Winslet, που κρατάει τον κεντρικό ρόλο της ιστορίας είναι πολύ καλη σε έναν ρόλο που δεν είναι εύκολος, καθώς η Χάνα έχει έναν γενικά τραχύ χαρακτήρα, που δυσκολεύει την απόδοση συναισθημάτων όπως χαρά, αγάπη, αγωνία, απόγνωση, κάτι όμως που η Winslet καταφέρνει να φέρει εις πέρας. Η μόνη στιγμή που δυσκολέυεται λίγο είναι αποδίδοντας την ηλικιωμένη, άλλα σε αυτό φταίει λίγο και το μακιγιάζ. Όπως και να έχει, είναι ίσως όχι η καλύτερη, άλλα απο τις καλύτερες ερμηνείες της. Ο πιτσιρικάς David Kross, με μόλις 2 πρωταγωνιστικούς ρόλους στο ενεργητικό του πριν το The Reader, πέφτει στα βαθιά αλλά τα καταφέρνει μια χαρά. Και αν στο πρώτο κομμάτι της ταινίας η αμηχανία που χρειάζεται ο ρόλος του βγαίνει μάλλον φυσικά, στο δεύτερο κομμάτι που τα πράγματα δυσκολεύουν και ο χαρακτήρας του βρίσκεται σε συναισθηματική σύγχιση ανταπεξέρχεται αρκετά καλά, αν και είχε περιθώρια για καλύτερα. Ο Ralph Fiennes είναι επίσης πολύ καλός, δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα με το ρόλο του, στον οποίο πάντως το σενάριο θα μπορούσε να εμβαθύνει λίγο περισσότερο.

Τελικό συμπέρασμα : Μπορεί να μη χαρακτηρίζεται αριστούργημα, αλλά είναι μια πολύ καλή ταινία. Προκαλεί σκέψη και κρατάει το ενδιαφέρον του θεατή μέχρι και το τέλος της, ίσως και μετά απο αυτό. Οι δημιουργοί της χειρίστηκαν αρκετά προσεκτικά την ιστορία, κατι που μπορεί να μην εφτασε την ταινία στο απόγειο, αλλα την κατέστησε άρτια από όλες τις απόψεις. Πιστεύω ότι είναι μια ταινία που αξίζει να δείτε, και που άξιζε τις περισσότερες απο τις υποψηφιότητές της στα βραβεία Όσκαρ.

Πίσω από τις κάμερες :

* Για να γυρίσει τις ερωτικές σκηνές, το συνεργείο της ταινίας χρειάστηκε να περιμένει ως τις 4 Ιουλίου του 2008 που ο David Kross έκλεισε τα 18, ώστε να αποφευχθούν νομικά προβλήματα.

* Για το ρόλο της Χάνα, ήταν επίσης υποψήφιες οι Nicole Kidman, Marion Cotillard, Naomi Watts και Juliette Binoche.

Προσωπική βαθμολογία:

Review by Harverster